ਲੋਕ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹਿਣ.......

ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਹਿਸਾਬ-ਕਿਤਾਬ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਨਾ ਹੀ ਮੈਨੂੰ, ਪਿਆਰ 'ਚ ਜਰਬਾਂ ਤਕਸੀਮਾਂ ਨਹੀਂ ਰੂਹਾਂ ਦੀਆਂ ਰਮਜ਼ਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ!

ਲੋਕ ਕੁਝ ਵੀ ਕਹਿਣ, ਕੰਧ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਹਰ ਕੋਈ ਪੜ੍ਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਦਿਲ ਤੇ ਲਿਖਿਆ ਕੋਈ ਕੋਈ ਹੀ ਪੜ੍ਹ ਸਕਦਾ ਹੈ!

ਸੋਹਣੇ ਲੱਗਦੇ ਨੇ ਨਾ ਪਿਆਰ ਦੇ ਸਰੂਰ 'ਚ ਪਾਲ਼ੇ ਗਏ ਸੁਫਨੇ? ਇਹ ਸੁਫਨੇ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਦੇ ਬੁਲਬੁਲੇ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿਉਂਕਿ ਹਕੀਕਤ ਦੇ ਰਾਜ਼ ਛੁਪਾਇਆਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਛੁਪਦੇ!

ਕਦੀ ਸੋਚਿਆ? ਕਿਸੇ ਭਟਕਦੇ ਰਾਹੀ ਨੂੰ ਮੰਜ਼ਿਲ ਤੇ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲ਼ੇ ਪੈਰ ਕਿਹੜੇ ਚਾਅ ਨਾਲ਼ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਦੇ ਨੇ ਓਸ ਆਸਵੰਦ ਰੂਹ ਦਾ ਭਾਰ!

"ਕਹਿਣਾ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਤੂੰ" ਤੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ,,,,, "ਤੂੰ ਸੁਣਨਾਂ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈਂ?" ਇਕ ਵਾਰ ਹੀ ਮਸਾਂ ਕਹਿ ਸਕਿਆ ਸੀ ਮੈਂ, ਤੈਨੂੰ!

1 ਦਸੰਬਰ 2015

ਕੁਝ ਖਿਆਲ......

ਗੱਲਾਂ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਪਰ ਕਦੀ ਤੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸੁਣਨ ਲਈ ਤੇ ਕਦੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ਼ ਕਰਨ ਲਈ। ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਸੋਚਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਬਾਤ ਪਾਉਣ ਲਈ ਸਾਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨਹੀਂ, ਕੁਝ ਕੁ ਸੁਨੱਖੇ ਪਲਾਂ ਦੀ ਹੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬੱਸ।

ਮੈਂ ਚੁੱਪ ਚਾਪ, ਦੂਰ ਬਿਰਖ਼ ਤੇ ਕਾਂ ਕੁਰਲਾਉਂਦਾ ਸੁਣਦਾਂ ਹਾਂ, ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਅੰਦਰ ਵੇਖਦਾਂ ਹਾਂ ਕਦੀ ਘਰ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਵੱਲ। ਇਓਂ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਚੁੱਪ ਪਸਰੀ ਹੋਈ ਹੈ ਵਸਦੇ ਜਹਾਨ ਤੇ ਪਰ ਕੰਧ ਤੇ ਲੱਗਾ ਧਰਤੀ ਵਰਗਾ ਗੋਲ਼ ਜਿਹਾ ਸਮਾਂ ਦੱਸਣ ਵਾਲ਼ਾ ਯੰਤਰ ਟਿਕ ਟਿਕ ਕਰਕੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਾਂ ਦੇ ਸਾਹਵਾਂ ਵਾਂਗਰਾਂ ਹੀ।

ਤੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਇਕ ਵਾਰ, "ਕਿੱਥੇ ਖੋਇਆ ਰਹਿਨਾਂ? ਕਦੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਵੱਲ ਵੀ ਧਿਆਨ ਰੱਖਿਆ ਕਰ!" ਮੈਂ ਅੱਜ ਵੀ ਸੋਚਦਾਂ ਕਿ, "ਉਦੋਂ ਤੂੰ ਮੈਥੋਂ ਦੂਰ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਸੀ ਸ਼ਾਇਦ, ਤੇ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਾਉਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਸੀ"

ਨਵੰਬਰ 2015

ਜਦੋਂ ਕੁਝ ਕਹਿਣ ਲਈ ਨਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਚੁੱਪ ਹੀ ਭਲੀ!